ความทุกข์ของการมีสามีนอกใจ จัดการได้เริ่มที่ตัวคุณ

ความทุกข์ของการมีสามีนอกใจ จัดการได้เริ่มที่ตัวคุณ

สามีมีภรรยาน้อย แล้วให้เหตุผลว่าเพราะภรรยาทำงานนอกบ้านจนไม่มีเวลาให้ ก็ต้องออกไปหาความสุขใส่ตัว เขาเอาแต่คิดว่า การนอกใจภรรยาเป็นความผิดของภรรยา และการที่ผู้ชายมีภรรยาน้อยเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆ ก็ทำกัน ทำไมถึงรับไม่ได้ ก็ในเมื่อภรรยาให้ความสุขเขาไม่ได้ เขาก็ต้องหาความสุขใส่ตัวเอง สุขแบบนี้คงไม่ดีมั้ง

พฤติกรรมของสามีข้างต้นกำลังแสวงหาความสุขบนทุกข์ของภรรยาที่ทำหน้าที่ทั้งทำงานนอกบ้าน และในบ้านรวมถึงการดูแลค่าใช้จ่ายของบ้านและส่งเสียการศึกษาของลูก ด้วยภาระงานที่เธอรับผิดชอบทำให้เบียดบังเวลาส่วนตัวไปบ้าง แต่เธอพร้อมที่จะจัดเวลาสำหรับครอบครัวเสมอ และเธอก็ทำได้แม้จะไม่บ่อยนักแต่เธอก็พยายามทำ แม้จะขมขื่นแต่เธอพยายามประคับประคองครอบครัวด้วยความอดทน ไว้ใจ เธอไว้วางใจให้เกียรติสามีมาโดยตลอดไม่เคยซักถามซอกแซก ไม่เคยแอบดูมือถือ ไม่เคยตามเช็คว่าเขาไปไหน มีบ้างที่โทรฯตามด้วยความเป็นห่วง และบ่อยครั้งก็ผล็อยหลับขณะรอสามีกลับบ้าน ชีวิตหลังแต่งงานผ่านไป 20 ปีเศษ วันหนึ่งภรรยาน้อยโทรฯมาสารภาพบอกสถานะปัจจุบันที่เธออยู่กินร่วมกันกับสามี “หนูรักพี่เขา อยู่กินกับพี่เขามาเป็น 10 ปีแล้ว พี่อยู่ส่วนพี่ หนูอยู่ส่วนหนูได้ไม๊ ”

นี่คือช่วงเวลายากที่สุดสำหรับภรรยา แต่สุดท้ายเธอเลือกใช้สติเป็นเครื่องมือนำทาง นำการปล่อยวางมารักษาใจของตัวให้เข้มแข็ง ใช้วิธีการจัดการที่ไม่ให้การกระทำของตนเองไปส่งผลกระทบเชิงลบกับใคร ควบคุมอารมณ์ขุ่นมัวไม่ให้เกิดขึ้นกับตัวเองและคนทีเกี่ยวข้อง ไม่เผยแพร่เรื่องราวออกไปในวงกว้างเพื่อเรียกร้องความเห็นใจ พยายามปกป้องเกียรติ เปิดทางถอยไว้ให้สามีเพื่อที่เมื่อถึงวันหนึ่งเมื่อเขาคิดได้จะได้มีที่ยืนในสังคมได้อีกครั้ง

ถึงวันนี้ภรรยาน้อยได้จากไปแล้วและดูเหมือนความเป็นครอบครัวจะคืนกลับมาได้บ้างแต่มันคงไม่สามารถสมานรอยร้าวให้กลับมาเป็นปกติได้ดังเดิม ความอยากได้ใคร่สุขเป็นการเฉพาะตน พร้อมนำความเดือดร้อนมายังผู้อื่นแบบนี้คงไม่สามารถเรียกว่าความสุขได้ ความสุขที่แท้จริงควรเป็นการกระทำที่ทำให้ตัวเราเกิดสุขโดยไม่สร้างทุกข์ ความเดือดร้อนใจ ความเสียหายใดๆให้กับผู้อื่น จากสถานการณ์ข้างต้นคงต้องเรียกว่าเป็นความเห็นแก่ตัวโดยแท้ ในขณะเดียวกันภรรยาซึ่งเป็นผู้ที่ได้รับผลกระทบในบททุกข์นี้กลับได้เรียนรู้การเข้าถึงความสุขได้มากที่สุด วันนี้เธอขอบคุณตัวเองที่ใช้สติในการจัดการกับปัญหา เธอเรียนรู้การปล่อยวางและให้อภัย เธอรับรู้ว่าได้ทำทานอันยิ่งใหญ่ ที่เรียกว่า อภัยทาน แบบนี้จึงจะเรียกว่า ความสุข อย่างแท้จริง

ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะใช้สารพัดวิธีสร้างความสุขให้กับตัวเองได้ แต่ต้องตระหนักด้วยว่าวิธีการเหล่านั้นต้องไม่หยิบยื่นความทุกข์ให้กับคนรอบข้าง หวังให้เรื่องนี้เป็นเครื่องเตือนใจสำหรับผู้ชายที่อยากเสพสุขเฉพาะตัวแม้คนที่รับทุกข์จะไม่ได้ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาแต่ขอให้รู้ว่าคุณได้ฝากรอยทุกข์ รอยบาปไว้บนเส้นทางสุขที่ไม่สุจริตเหล่านั้นแล้ว อย่าเรียกความเห็นแก่ตัวว่าความสุขเลย เพราะคุณจะไม่มีโอกาสได้พบความสุขที่แท้จริงไปตลอดชีวิต